บทที่ 73 ตอนที่73.เกือบไม่รอด

ทันทีที่มาถึงหน้าบ้านพัก  ธนากรไม่เคาะประตูให้เสียเวลา  ร่างสูงใช้เท้าถีบไปที่ประตูเต็มแรงตามอารมณ์โกรธที่ปะทุขึ้น  สายตาคมเข้มจ้องมองไปยังภายในบ้านที่เงียบสนิท แต่เปิดไฟทิ้งไว้  สภาพห้องรับแขกเลอะเทอะ โต๊ะ เก้าอี้ล้มระเนระนาด มีเศษขวด เศษแก้วแตก ข้าวของกระจัดกระจาย แก้วสุนีย์วิ่งตามมาทัน  ตอนที่ธนา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ